Over censuur

Terugkijkend op historische gebeurtenissen, kunnen we vaststellen dat er geen vonk van revolutie is ontstaan ​​door het uitdoven van diverse gedachten. Integendeel, het is cruciaal op te merken dat het onder de sluier van 'bescherming' en 'veiligheid' is dat vrijheden het vaakst worden bedreigd. Dit gevaarlijke precedent is vermomd als noodzaak.

Het vermogen om het publieke discours vorm te geven, beïnvloedt op subtiele wijze hoe we de wereld waarnemen. Helaas heeft de ongebreidelde macht van deze politici en instellingen geresulteerd in de onderdrukking van stemmen die gehoord zouden moeten worden, waardoor de publieke opinie effectief beïnvloed wordt en wordt bepaald welke 'waarheden' acceptabel worden geacht. Deze situatie herinnert ons er sterk aan dat de bewakers van de vrijheid van meningsuiting soms hun gevangenbewaarders kunnen worden. De uitoefening van een dergelijke macht druist in tegen de kernprincipes van de democratie en brengt de vrijheid van meningsuiting in gevaar, de levensader van onze samenleving.

Het is essentieel voor ons om waakzaam te blijven en de motieven achter deze acties kritisch te bevragen. Het is tenslotte door vragen te stellen, niet door het zwijgen op te leggen, dat de waarheid uiteindelijk wordt ontdekt.

We mogen niet vergeten dat censuur geen instrument van de bevrijder is; het is een wapen van de onderdrukker. Laten we vandaag opnieuw onze toewijding aan vrijheid van meningsuiting, open dialoog en het niet aflatende streven naar waarheid bevestigen. Vooruitgang wordt niet bereikt door stemmen het zwijgen op te leggen, maar door ze te versterken. We mogen nooit vergeten dat we de bewakers zijn van onze eigen vrijheid.