De vraag wie de waarheid en definitie van schadelijke informatie bepaalt, is complex. Wanneer individuen en groepen worden uitgesloten van het uiten van hun mening of het ter discussie stellen van heersende verhalen, bestaat het risico dat het democratische discours wordt verstikt en de machtsverdeling wordt scheefgetrokken. Deze zorgen vormen al eeuwenlang de kern van filosofische en politieke debatten, die draaien om kwesties van autoriteit, macht, controle en de aard van de waarheid zelf. In een democratische samenleving vormen de collectieve wijsheid en actieve participatie van haar burgers de ruggengraat van besluitvormings- en waarheidsvinding proces.
In een gezonde democratie zouden er systemen moeten zijn die zorgen voor transparantie en verantwoording van regeringen, instellingen en bedrijven. Deze checks and balances zijn bedoeld om machtsmisbruik te voorkomen en het recht van burgers op vrije meningsuiting en toegang tot informatie te beschermen.
Het opleiden van burgers, het bevorderen van mediageletterdheid en het stimuleren van kritisch denken is cruciaal. Deze helpen individuen onderscheid te maken tussen feitelijke informatie en verkeerde informatie, en bevorderen een omgeving waarin een open dialoog kan gedijen. Daarnaast is het belangrijk dat burgers de middelen hebben om hun mening te uiten, autoriteit ter discussie te stellen en transparantie van instellingen te eisen.
Actieve burgerparticipatie, zowel bij het uitdagen als bij het vormgeven van verhalen, is essentieel voor het handhaven van het machtsevenwicht en het democratische proces.
Als ik naar de huidige situatie kijk in ons land dan zie ik dat deze grondbeginselen zijn vervaagd. Deze moeten weer helder gemaakt worden voordat we kunnen beginnen aan het herstel van onze democratie zodat deze weer gezond kan worden want nu is ze heel erg ziek. Het dreigt zelfs terminaal te zijn dus we moeten snel ingrijpen.